روزی همه فضایل و تباهی ها دور هم جمع شدند خسته تر وکسل تر ازهمیشه ناگهان ذکاوت ایستاد وگفت بیایید یک بازی کنیم مثلا قایم باشک همه از این پیشنهاد شاد شدند دیوانگی فورا فریاد زد من چشم میگذارم من چشم میگذارم واز آنجایی که هیچکس نمیخواست به دنبال دیوانگی برود همه قبول کردند او چشم بگذارد وبه دنبال آنها بگردد دیوانگی جلوی درختی رفت وچشمهایش رابست وشروع کردبه شمردن یک .. دو.. سه.. چهار .. همه رفتند تا جایی پنهان شوند ((لطافت )) خودرا به شاخ ماه آویزان کرد ((خیانت )) داخل انبوهی از زباله پنهان شد ((اصالت ))در میان ابرها مخفی شد ((هوس به مرکز زمین رفت ))((دروغ )) گفت زیر سنگی میروم آما ته دریا رفت ))((طمع )) داخل کیسه ای که دوخته بود مخفی شد و دیوانگی مشغول شمردن بود هفتادونه .. هشتاد ..همه پنهان شده بودند جز عشق که همواره مردد بود ونمیتوانست تصمیم بگیرد وجای تعجبم هم نیست چون همه میدانیم پنهان کردن عشق مشکل است در همین حال دیوانگی به پایان شمارش میرسید نودوپنج .. نودو شش بود ..هنگامیکه دیوانگی به صد رسید عشق پرید ودر بوته گل رز پنهان شد دیوانگی فریاد زد دارم میام دارم میام اولین کسی که پیدا کرد تبلی بود زیرا تنبلی تنبلیش آمده بود جایی پنهان شود و لطافت را دید که به شاخ ماه آویزان بود دروغ ته چاه هوس در مرکز زمین یکی یکی همه راپیدا کرد جز ء عشق . او از یافتن عشق ناامید شده بود حسادت در گوشهایش زمزمه کرد تو فقط باید عشق را پیدا کنی و او پشت بوته گل رز است دیوانگی شاخه چنگگ مانندی را از درخت کند وبا شدت وهیجان زیاد آنرا در بوته رز فرو کرد و دوباره …تا با صدای ناله ای متوقف شد عشق از پشت بوته بیرون آمد با دستهایش صورت خود را پوشانده بود واز میان انگشتانش قطرات خون بیرون میزد شاخه ها به چشمان عشق فرو رفته بودند واو نمیتوانست جایی راببیند او کور شده بود دیوانگی گفت من چه کردم من چه کردم چگونه میتوانم تورا درمان کنم عشق پاسخ داد تو نمیتوانی من را درک کنی اما اگر میخواهی کاری بکنی راهنمای من شو واینگونه شد که از آنروز به بعد عشق کور است و دیوانگی همواره در کنار اوست ؟